امروز موقع برگشتن از سررکار با همکارم رفتیم دی وی دی نهن گ عن بر رو بگیره.
داشتم فک میکردم مگه فاصله ی بین اکران این فیلم تا زمانی که دی وی دی شد چقدر طول کشید؟؟؟تقریبا از خرداد یا تیر اکران شد تا الان میشه 6-7 ماه.انگار اون موقع من یه بی تای دیگه بودم.الان یه بی تای دیگه م
توی این 6-7 ماه من چقدر عوض شدم؟؟؟
چن تا کتاب خوندم؟؟؟
کیا رو دیدم؟؟با کیا آشنا شدم؟؟؟
چه فیلما و تئاترایی دیدم؟؟
چه جاهایی رفتم؟؟؟
اینارو دقیق نمیدونم.حساب کتاب کاملش دستم نیست.ولی میدونم تو این 6-7 ماه زندگیه من و خود من خیلی عوض شد
خیلی از دوستامو از زندگیم حذف کردم.تقریبا همه ی آدمایی که هم فازم نبودن.تقریبا اکثرشونو گذاشتم کنار.الان بیشتر با مهشید هستم
شایدم کارم خیلی تو این تغییراتم تاثیر داشت.ولی هرچیه ازین تغییراته با شدت زیاد و عجیب و غریب خیلی خوشحالم.
تغییرات رو تو زندگیتون با کمال میل بپذیرید.
آدمایی که هم فازتون و هم هدفتون نیستن رو از زندگیتون حذف کنید.
سعی کنید دور و بر آدمایی باشید که هم فاز و هم هدفتونن
و کلا اینکه یه فکری کنید.اینجوری نمیشه.
اطرافو عوض کنید خودتونم عوض میشید
این روزام خیلی شبیه به هم شده.
درس.کار.امتحان.پروپوزال
امتحانام تموم شه یه کم تنوع به زندگیم میاد :)
والا
کلا رفتم تو پروسه تکراااار روزمرگی.
ولی بعد امتحانام شرایط رو تغییر میدم حتما...
اینم عکس یه سری از کارای جدیدم
عکس های بالایی طراحی ها عکس های پایینی اجرا شده ی طرح
از ساعت 8 نشستم پای یکی از پروژه هام که فردا باید یه بخش زیادیش رو تحویل بدم.
نمیدونم یه دفه یاد خواننده های قدیمم افتادم.
وبلاگ نویسی 5سالو نیم پیشم..
یادمه اولین پستم رو که نوشتم اولین کامنتم از ریحانه بود.دومیش از بنفشه.سومیش از ندا.چهارمیش از سها.پنجمیش از نسیمه.ششمیش از کعبه و..
تا اینجا یادمه فقط :دی
و چیزی که خیلی زیاد خوشحالم میکنه اینه که اینا هنووووز با من هستن.همچنان منو میخونن.هر از چند گاهی رد پاهاشونو اینجا میبینم.
اون وقتایی که از بچه بازیا و حماقتام مینوشتم.اون موقعی که یه اسگل به تمام معنا بودم.اون موقعی که حالم خیلی بد بود و هی مینوشتم و شماها میومدین آرومم میکردین...
اون وقتا که اوضاعم خوب نبود.شماها کنارم بودین همیشه.تو همه ی پست ها.تو همه شرایط هام
الان 5 سالو نیم از وبلاگ نویسیم گذشته ولی هنوز با منین.
تو این سالها زندگی همه ماها تغییر کرده.ولی هنوز پیگیر همدیگه هستیم.شاید کمتر وقت کنیم.ولی فراموش نمیکنیم.
شماها برام فراموش نمیشین.همیشه تو ذهنم هستین.همیشه دوستون دارم و همییییشه تک تکتون رو یادم میمونه
پ.ن:مرسی از همه اونایی که تولدمو تبریک گفتین.چه دوستای قدیمی چه دوستای جدیدیم.کلی مرسیی بچه ها :****